ให้ความรู้เรื่องไม้

พืชสามารถปกป้องเนื้อไม้จากการติดเชื้อและการสูญเสียน้ำโดยสร้างโครงสร้างพิเศษที่เรียกว่า "ไทลอส" สิ่งเหล่านี้ช่วยป้องกันไม่ให้แบคทีเรียและเชื้อราก่อโรคเข้าสู่ใจกลางของต้นไม้ที่มีชีวิตและทำลายมัน อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ไม่เคยทราบมาก่อนว่าวิวัฒนาการของพืชชนิดพันธุ์ไม้ในยุคแรกๆ สามารถสร้างเกราะป้องกันดังกล่าวได้อย่างไร เผยแพร่ในวันนี้ในNature Plantsเป็นหลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของการก่อตัวของไทโลซิสจากไม้ฟอสซิลยุคดีโวเนียนตอนปลาย (อายุ 360 ล้านปี) จากบริเวณคาบสมุทรฮุกเฮด, โค. เว็กซ์ฟอร์ด, ไอร์แลนด์ พืชเหล่านี้อาศัยอยู่ได้ดีก่อนยุคไดโนเสาร์หรือแม้แต่แมลงที่บินได้ พวกเขาก่อตัวเป็นป่าดึกดำบรรพ์แห่งแรก เมื่อพืชปกครองทวีป พร้อมด้วยจุลินทรีย์ เห็ดรา และญาติในยุคแรกเริ่มของแมงมุม กิ้งกือ และตะขาบ ดร. ฮาร์เปอร์และทีมงานของเธอ ได้แก่ ดร. แอนน์-ลอเร เดคอมเบซ์ (CNRS, ฝรั่งเศส), ดร. ไซริล เพรสเตียนนี (มหาวิทยาลัยลีแยฌ, เบลเยียม), ธิโบต์ ดูรีเยอซ์ นักศึกษาระดับปริญญาเอก Trinity Botany (ที่ปรึกษาร่วมโดยฮาร์เปอร์และเดคอมเบซ์), เมอร์ลิน ราเมล (INRAe, ฝรั่งเศส) และศาสตราจารย์ไมเคิล คริงส์ (BSGP มิวนิก เยอรมนี และ Trinity SNS Visiting Research Associate) ค้นพบไทลอสในฟอสซิลไม้ของกลุ่มพืชที่สูญพันธุ์ไปแล้วที่รู้จักกันในชื่อ Archaeopteridalean progymnosperms ต้นไม้เหล่านี้มีความสำคัญเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นต้นไม้ต้นแรกที่มีลักษณะคล้ายกับที่เราเห็นในปัจจุบัน โดยมีลำต้นเป็น ไม้ ขนาดใหญ่ กิ่งก้าน และระบบรากที่ซับซ้อน ทีมงานได้ค้นพบว่าต้นไม้ดึกดำบรรพ์เหล่านี้ยังสามารถสร้างไทลอสเพื่อปกป้องเนื้อไม้ได้ สิ่งที่น่าตื่นเต้นเป็นพิเศษคือไอร์แลนด์เป็นหนึ่งในไม่กี่แห่งในโลกที่สามารถสังเกตรายละเอียดดังกล่าวในพืชจากช่วงเวลาที่ห่างไกลได้ ซึ่งหมายความว่าฟอสซิลจาก Co. Wexford ให้ข้อมูลเชิงลึกที่ไม่เหมือนใครเกี่ยวกับช่วงเวลาสำคัญนี้ในวิวัฒนาการของพืช ดร. ฮาร์เปอร์กล่าวว่า "ฟอสซิลไม้เป็นตัวอย่างของฟอสซิลที่เก็บรักษาไว้ตามกายวิภาค ซากพืชที่ถูกน้ำที่อุดมด้วยแร่ธาตุแทรกซึมเข้าไป รักษาเนื้อเยื่อของพวกมันในสามมิติ ฟอสซิลเหล่านี้ช่วยให้เราศึกษารายละเอียดอย่างละเอียดเกี่ยวกับกายวิภาคของพืชที่สูญพันธุ์ไปแล้ว ลงลึกถึงระดับเซลล์ โดยทั่วไป การถนอมอาหารแบบนี้พบได้ยากแต่พบในซากดึกดำบรรพ์บางชนิดในไอร์แลนด์ "การทำงานภาคสนามอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ดีโวเนียนของไอริชจะทำให้เกิดฟอสซิลใหม่ที่จะเพิ่มความเข้าใจของเราเกี่ยวกับความหลากหลายและชีววิทยาของพืชที่สูญพันธุ์ โดยรวมแล้ว ประวัติศาสตร์ฟอสซิลพืชอันยาวนานของไอร์แลนด์ ซึ่งเป็นทรัพยากรที่ยังไม่ได้ใช้ มีบทบาทสำคัญในการตอบคำถามการวิจัยที่น่าตื่นเต้นและยกระดับ อื่น ๆ อีกมากมาย." ไอร์แลนด์เป็นที่รู้จักกันมานานแล้วว่าเป็น Emerald Isle เนื่องจากมีเนินเขาเขียวขจีที่มีชื่อเสียง แต่การค้นพบดังกล่าวช่วยให้เราเข้าใจว่า "ความเขียวขจี" นี้เริ่มต้นอย่างไรและเมื่อใด ดร.ฮาร์เปอร์กล่าวว่า "การศึกษาพืชฟอสซิลเหล่านี้และสภาพแวดล้อมในอดีตของพวกมัน เราจะได้รับข้อมูลเชิงลึกอันทรงพลังเกี่ยวกับประวัติของกระบวนการทางสรีรวิทยาของพืชที่ยังคงเกิดขึ้นในปัจจุบัน และในระบบนิเวศทั้งในปัจจุบันและอนาคตของไอร์แลนด์และโลก"