มหาสมุทรแปซิฟิก

อาร์กติกกำลังประสบกับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากภาวะโลกร้อนมากกว่าภูมิภาคอื่นๆ โดยน้ำแข็งในทะเลลดลงเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ เอฟเฟ็กต์นี้เรียกว่า การขยายอาร์กติก เป็นการตอบสนองที่เป็นที่ยอมรับซึ่งเกี่ยวข้องกับกลไกการป้อนกลับเชิงบวกจำนวนมากในบริเวณขั้วโลก Q7 สิ่งที่ยังไม่เป็นที่เข้าใจคือรูปแบบอุณหภูมิพื้นผิวน้ำทะเลและการไหลของความร้อนในมหาสมุทรจากภูมิภาคต่างๆ ของโลก รวมถึงละติจูดที่มีอุณหภูมิปานกลาง ส่งผลต่อการตอบสนองของขั้วโลกอย่างไร งานวิจัยชิ้นใหม่นี้ชี้ให้เห็นว่าความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในมหาสมุทรแปซิฟิกอาจมีผลกระทบรุนแรงต่อสภาพอากาศในแถบอาร์กติกมากกว่าที่เคยรับรู้ บันทึกสภาพอากาศยุคหินแสดงว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในแถบอาร์กติกอาจมีขนาดใหญ่มากและเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ในช่วงความหนาวเย็นครั้งสุดท้าย ขณะที่โลกเริ่มอุ่นขึ้นจากก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มสูงขึ้น มีการอุ่นขึ้นอย่างรวดเร็ว 2 ครั้งในอาร์กติก โดยอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 15°C (27°F) ในกรีนแลนด์ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา เหตุการณ์ทั้งสองมาพร้อมกับความร้อนอย่างรวดเร็วในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือละติจูดกลางและมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ โดยใช้การเปลี่ยนแปลงที่ผ่านมาเหล่านี้เป็นแรงจูงใจในการศึกษาในปัจจุบัน ทีมวิจัยได้จำลองสถานการณ์การไหลของความร้อนจากมหาสมุทรสู่บรรยากาศสำหรับ มหาสมุทรแปซิฟิก เหนือและมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ พวกเขาใช้แบบจำลองระบบโลกชุมชนของศูนย์วิจัยบรรยากาศแห่งชาติ (CESM) เพื่อประเมินผลกระทบต่ออุณหภูมิพื้นผิวของอาร์กติกและการตอบรับสภาพอากาศ Praetorius ซึ่งอยู่ที่ Carnegie ในเวลาที่ทำการวิจัยและตอนนี้อยู่ที่ USGS ใน Menlo Park, CA อธิบายว่า "เนื่องจากดูเหมือนว่าจะมีการเชื่อมโยงระหว่างการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอาร์กติกอย่างฉับพลันและการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิผิวน้ำทะเลทั้งในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือและแปซิฟิกเหนือ ในอดีต เราคิดว่าเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องคลี่คลายว่าแต่ละภูมิภาคอาจส่งผลกระทบต่ออาร์กติกแตกต่างกันอย่างไร เพื่อให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของอาร์กติกในปัจจุบันและในอนาคต" นักวิจัยพบว่าทั้งความผิดปกติของความเย็นและความร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือส่งผลให้เกิดความผิดปกติของอุณหภูมิอากาศทั่วโลกและพื้นผิวอาร์กติกมากกว่าการก่อกวนแบบเดียวกันในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ จนถึงขณะนี้ ความละเอียดอ่อนนี้ได้รับการชื่นชมต่ำ นักวิทยาศาสตร์พิจารณากลไกหลายอย่างที่อาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง และพบว่าการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงของโลกและอาร์กติกขึ้นอยู่กับขนาดของการถ่ายเทไอน้ำจากมหาสมุทรละติจูดกลางไปยังอาร์กติก เมื่ออากาศอุ่นชื้นเคลื่อนตัวไปทางขั้วโลกเหนือ อาจนำไปสู่เมฆที่อยู่ต่ำมากขึ้นซึ่งทำหน้าที่เหมือนผ้าห่ม ดักจับความอบอุ่นไว้ใกล้ผิวน้ำ การเคลื่อนตัวของความร้อนและความชื้นจากขั้วโลกทำให้ทะเลน้ำแข็งถอยร่นและการก่อตัวของเมฆต่ำ ทำให้อาร์กติกร้อนขึ้น การป้อนกลับของน้ำแข็งที่เรียกว่าอัลเบโดทำให้น้ำแข็งและหิมะถอยร่น นำไปสู่ภาวะโลกร้อนที่มากขึ้นผ่านการดูดซับพลังงานแสงอาทิตย์ที่เพิ่มขึ้นบนพื้นผิวที่มืดลง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา อาร์กติกประสบกับภาวะโลกร้อนที่เร่งตัวมากขึ้น ผู้เขียนทราบว่าอุณหภูมิของมหาสมุทรที่อบอุ่นผิดปกติในแปซิฟิกตะวันออกเฉียงเหนือขนานกับอุณหภูมิที่อาร์กติกร้อนขึ้น ซึ่งอาจส่งสัญญาณความเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่างภูมิภาคเหล่านี้มากกว่าที่ทราบโดยทั่วไป "แม้ว่าการศึกษานี้จะเป็นการศึกษาในอุดมคติ แต่ผลลัพธ์ของเราชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในมหาสมุทรแปซิฟิกอาจมีอิทธิพลต่อระบบภูมิอากาศมากกว่าที่รับรู้โดยทั่วไป" เคน คัลเดรา ผู้เขียนร่วมของคาร์เนกีกล่าว